Marcel cz.1

Jak co poniedziałek wybierałam się do szkoły, niestety dzisiaj musiałam autobusem szkolnym. Nienawidzę tego ale mój braciszek jest na tyle głupi że mnie zapomniał obudzic i się spóźniłam na pierwszą lekcję, czekałam właśnie na mój autobus, siedziałam na ławce i patrzyłam wprost na moje buty, ktoś obok mnie usiadł nie zainteresowałam się tym ' ktosiem '. Cały czas patrzyłam tak na prawdę na nic, może jestem w szkole popularna i każdy myśli że mam gadane, ale tak nie jest. Jestem nieśmiała i boje się zagadac nawet do sprzedawczyni, w szkole udaję tylko taką wygadaną żeby nie wyszło na jaw jaka jestem na prawdę.
- Czekasz na autobus?
Ktoś moje rozmyślenia przerwał, kątem oka widziałam że ma czarne spodnie a do tego dopasowane brązowe buty,podniosłam głowę i odwróciłam wzrok na chłopaka. Jeśli mam byc szczera był strasznie ubrany, na sobie miał wyprasowaną biała koszulkę a na to założony jeszcze sweterek.

Sweter był wsadzony do środka spodni, na nosie miał wielkie i duże okulary które tylko zakrywały jego piękne zielone oczy,włosy miał idealnie ułożone do góry. Patrzyłam przez moment na niego.
- Jeśli jestem tutaj na przystanku, to raczej że tak.
Powiedziałam to dośc chamsko, nie wiem dlaczego przecież tylko się grzecznie zapytał.
- Przepraszam, nie chciałam tak na ciebie naskoczyc.
Uśmiechnął się w moim kierunku, spojrzałam na niego jeszcze raz ... JAKI ON MA BOSKI UŚMIECH.
Jade, dośc to tylko jakiś kujon w sweterku nic więcej, podjechał mój autobus szybko wstałam i chciałam już  wsiąśc ale zobaczyłam że on robi to samo. Wsiadłam i zajęłam moje ulubione miejsce czyli na samym końcu, przy samym oknie .. nikt tam nie siadał bo wiedzieli że to jest moje miejsce. Nawet jak nie jechałam autobusem to i tak nikt tam nie siadał, dziwne przecież ich nie zbije.
- Wolne?
Usłyszałam za sobą głos, dobrze znany głos ten głos który przed chwilą słyszałam na przystanku, nie spojrzałam na niego powiedziałam tylko krótkie ' Tak ' poczułam jak siedzenie obok mnie się ugina to znaczy że usiadł, kilka uczniów z mojej szkoły się na mnie popatrzało. Jakbym była jakaś sensacją czy coś. Rozumiem jestem popularna ale nie aż tak.
Weszłam powolnym krokiem do szkoły, na korytarzu kilka osób powiedziało mi ' hej ' odpowiedziałam im i poszłam dalej, otworzyłam swoją szafkę wyciągnęłam z szafki książki i zeszyty. Podeszły do mnie moje przyjaciółki zaczęliśmy rozmawiac, zauważyłam za nimi tego kolesia z przystanku, chciał chyba ze mną porozmawiac bo stał i tak stał,przeprosiłam dziewczyny i podeszłam do niego.
- Coś się stało?
- Nie, ja tylko chciałem wiedziec do jakiej klasy chodzisz.
Jak to powiedział od razu spuścił wzrok na ziemię, na jego policzkach pojawiły się maje rumieńce, słodko tak wyglądał. Uśmiechnęłam się dyskretnie.
- B jeśli ty też to fajnie, możemy usiąśc razem.
- Właśnie też tam chodzę, dzisiaj jestem tutaj pierwszy raz i tylko ciebie tutaj znam, lepiej ze mną nie siedź w ogóle to błąd że ze mną już rozmawiasz, ja już pójdę.
I odszedł bez słowa, co to miało znaczyc że błąd że już z nim gadam? nic nie ważne dziwny człowiek, wróciłam do dziewczyn, patrzyły się na mnie dziwnie.
- Gadasz z kujonem?
- Tak a co?
- A reputacja? przez niego możesz już jej nie miec.
- Jakoś mi na tym nie zależy.
Zamknęłam szybko szafkę, wyminęłam je i poszłam w kierunku sali ....